Yazar	: Anastasiia Zherdieva  - Leyla Çiğdem Dalkılıç
Türü	: Araştırma Makalesi
Baskı Yılı	: 2024
Sayı	: 368
Sayfa	: 57-75

Özet
Oğuz Tansel, Türk edebiyatının özgün şairlerinden biri olduğu kadar derlediği masalları kendine has bir tarzda işleyerek onları yeniden yazan bir masal ustasıdır. Alan çalışmaları sırasında köylülerden dinleyip derlediği masallarını, “Altı Kardeşler”, “Yedi Devler”, “Üç Kızlar”, “Mavi Gelin” ve “Al’lı ile Fırfırı” başlıkları altında beş ayrı eser şeklinde yayınlayarak okuyuculara sunmuştur. Tansel’in farklı türdeki kitaplarında toplam kırk üç masal metni yayımlanmıştır. Bu masallardan kırk biri geleneksel halk özellikleri dikkate alınarak oluşturulan ve aktarımı edebi bir dilde yapılan halk masallarının yeniden ve özgün anlatımını yansıtır. Bu açıdan çalışmanın ilk amacı Tansel’in masal yazım ilkelerini saptamak ve bunları analiz etmektedir. Bu sayının dışında kalan son iki masalı ise sunulan olay örgüsü açısından geleneksel Türk halk masallarında yer almayan, buna karşılık yaratım aşamasında mitolojik motiflerden yararlanılarak oluşturulan edebi masal türünü yansıtmaktadır. Bu masallar ise “Çobanla Bey Kızı” ve “Konuşan Balıkla Kız” başlıklı masallardır. Bu iki masal Tansel tarafından yazılmasına rağmen, edebi masal geleneğine ait özellikler sergilemektedir. Tansel’in eserlerinin özelliklerinden yola çıkılarak folklor ve edebiyat arasındaki ilişkinin de irdelendiği bu makalede adı geçen masalların çözümlemesi yapılmaktadır. Masalların analizinde, Rus edebiyat uzmanlarının edebi masal teorisinden yararlanılmıştır. Bu çerçevede çalışmanın ikinci amacı, masal kavramı için oldukça özgün olan bu iki eseri edebi masal olgusu açısından incelemek, masalların oluşturulmasında Tansel tarafından izlenen yöntemleri belirlemek, böylece orijinal estetik yapısıyla hiçbir halk masalını andırmayan, edebi masalın kendine özgü eserleri olduklarını ortaya koymaktır.

Anahtar Kelimeler
Oğuz Tansel, folklor, edebi masal, şiirsellik, mitoloji

Abstract
Oguz Tansel is not only one of the genuine Turkish poets, but also a master of fairy tales. The fairy tales he listened and collected from the villagers during his fieldwork were published and presented to the readers in five books entitled “Six Siblings”, “Seven Dews, “Three Girls”, “Blue Bride” and “Al’lı and Fırfırı”. A total of forty-three fairy tale texts were published in Tansel’s books. Forty-one of Tansel’s stories are rewritten or literarily processed tales. These texts were created considering the traditional folk features. In this respect, the first aim of the study is to determine what principles Tansel was using to create these stories. Two tales in Tansel’s work stand apart. These tales are “The Shepherd and the Bey’s Daughter” and “The Talking Fish and the Lonely Girl”. These two tales were written by Tansel himself, but they are based on the fairy tale tradition. “The Shepherd and the Bey’s Daughter” and “Talking Fish and the Lonely Girl” do not follow the tradition of Turkish folktales, they are completely new tales not only from the point of view of their subjects, but also from the point of view of their contents, involving unique works of the folklore world and original aesthetic ideas. It is possible to say that both tales are written as literary works in the true sense. Based on the characteristics of Tansel’s works, this article examines the relationship between folklore and literature. In the analysis of the fairy tales, the literary fairy tale theory of Russian literary scholars was used. Therefore, the second purpose of the paper is to analyze the literary context of these two unique stories, and to determine what methods Tansel was using to create them. Thus, it is revealed that they are completely new tales not only from the point of view of their subjects, but also from the point of view of their contents, involving unique works of the folklore world and original aesthetic ideas.

Keywords
Oguz Tansel, folklore, literary tale, poeticism, mythology